Het wetsvoorstel 33.996 "Organiseren van kansspelen op afstand" ligt alweer een tijdje bij de Eerste Kamer om behandeld te worden. Op 7 juli 2016, inmiddels bijna 2 jaar geleden, werd het voorstel door de Tweede Kamer aangenomen. Bijna een jaar later, op 9 mei 2017, bracht de Eerste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie (V&J) een verslag uit. Daarna bleef het stil. Lange tijd leek er zelfs weinig schot in de zaak te zijn. Toen was het wachten op een zogeheten memorie van antwoord. Dit memorie van antwoord is momenteel in voorbereiding en het is de verwachting dat deze de komende maand wordt verzonden. Na het memorie van antwoord is de kans groot dat het wetsvoorstel voor stemming in de Eerste Kamer wordt ingebracht.
In de tussentijd heeft Sander Dekker van het ministerie van Rechtsbescherming op 19 juni 2018 een brief naar de Tweede Kamer gestuurd over de voortgang van het Wetsvoorstel Kansspelen op afstand. In de brief staat dat het kabinet extra maatregelen neemt om kansspelverslaving te voorkomen en vergunninghouders hun verplichtingen na te laten komen. Hiermee worden de grootste bezwaren tegen het wetsvoorstel weggenomen en wordt een positieve stemming in de Eerste Kamer waarschijnlijker.
Strikte scheiding van kansspelen en games
In de afgelopen jaren zijn er veel onderzoeken geweest die aantonen dat jongeren en jongvolwassenen gevoeliger zijn voor een kansspelverslaving. Met de opmars van loot boxes in de afgelopen jaren in games zijn de grenzen tussen games en gokspellen echter verder aan het vervagen. Hierdoor worden jongeren meer blootgesteld aan de risico's van een verslaving. Het kabinet wil dit daarom aanpakken door het aanbod van games en kansspelen strikter scheiden. Zo mogen er in games minder tot geen wervings- en reclameactiviteiten voor kansspelen meer worden gemaakt. Het risico voor kwetsbare groepen van innovatieve nieuwe kansspelen moet worden onderzocht. Zonder dit onderzoek mogen ze niet op de markt worden gebracht.
Vertegenwoordig in Nederland
In eerste instantie was het de bedoeling dat vergunninghouders een vestiging in Nederland zouden moeten hebben. Met een recente uitspraak in Hongarije onder Europees recht blijkt daarentegen dat een vestiging in de Europese Unie voldoende is. Mocht een vergunninghouder dat niet hebben, dan moet het in Nederland een vestiging oprichten. Het kabinet vindt de aanwezigheid van buitenlandse vergunninghouders in Nederland belangrijk. De grootste reden daarvoor is om het verslavingspreventiebeleid goed te kunnen uitvoeren. Daarom wordt van vergunninghouders vereist dat zij een vertegenwoordiger in Nederland hebben. Deze vertegenwoordiger draagt bij aan de ontwikkeling, uitvoering en het onderhoud van het verslavingspreventiebeleid. Dat doet de vertegenwoordiger in samenwerking met Nederlandse deskundigen. Zowel op het gebied van verslavingszorg en ter zake ervaringsdeskundigen.